Srebrna gospodarka

Zarządzania wiekiem

Zasobów ludzkich

W 2007 r. Komisja Europejska zaproponowała krajom Unii Europejskiej wdrożenie reform w kierunku budowy „srebrnej gospodarki”. Założono, że jest to koncepcja związana z „połączeniem dobrych warunków podaży (wysoki poziom edukacji, badania i rozwój, elastyczne i elastyczne rynki) oraz rosnącej siły nabywczej starszych konsumentów oferuje ogromny nowy potencjał wzrostu gospodarczego”.


Uznaje się, że nie jest to jeden sektor, ale zestaw produktów i usług z wielu istniejących sektorów, w tym technologii informatycznych, telekomunikacji, sektora finansowego, mieszkalnictwa, transportu, energii, turystyki, kultury, infrastruktury i usług lokalnych oraz opieki długoterminowej . P. Enste, G. Naegele i V. Leve zgadzają się: „srebrna gospodarka nie powinna być postrzegana jako własny sektor gospodarczy, lecz raczej jako rynek przekrojowy, w który zaangażowane są liczne sektory przemysłowe” Srebrny rynek zawiera również idee „uniwersalnego ”I„ międzypokoleniowy ”. P. Enste, G. Naegele i V. Leve wyróżnili czternaście segmentów rynku srebra. (Klimczuk, 2012)

Konceptualna konstrukcja srebrnej gospodarki nie ma odniesienia w rzeczywistości, jest to pewna abstrakcja, której celem jest wizualizacja skali zmian społeczno-ekonomicznych – rozwoju spowodowanego starzeniem się społeczeństwa i związanych z możliwościami i ograniczeniami rozwoju systemów gospodarczych. Daje to nową szansę radzenia sobie z problemami starzenia się populacji opartymi na proaktywnym podejściu do gospodarki opartej na produkcji dóbr i usług, odpowiadającej na potrzeby starzejącej się populacji. Tradycyjne podejście zmusza decydentów do biernego przydzielania środków, a nowe podejście podkreśla możliwość twórczej wizji, tworzenia nowych wartości pod wpływem procesów starzenia się społeczeństwa.

Pojawienie się srebrnej gospodarki wiąże się z jej przemyślanym kształtem, zainspirowanym różnorodnymi potrzebami osób starszych, produkcją tego, co jest zasadniczo niezbędne, ale także dóbr i usług luksusowych – branży czasu wolnego, dostępnej dla osób starszych oraz stopnia wpływ starzenia się pokoleń może i powinien być pod tym względem respektowany. W pierwszym przypadku mamy do czynienia z gospodarką seniorską na pierwszym etapie rozwoju. W drugim etapie gospodarki seniorzy pojawiają się w nowej, zmienionej roli: od reaktywnego podejścia do proaktywnego, w związku z podejmowaniem działań przewidujących, przemówienie. Mogą to być naprawdę niekorzystne, bardziej pozytywne konsekwencje starzenia się społeczeństwa (Urbaniak, 2016)

Nie ma jednej definicji „srebrnej gospodarki” / „srebrnego rynku” / „długowieczności”

Według B. Urbaniaka: Należy wykorzystać potencjalne możliwości rozwoju, jakie niesie ze sobą srebrna gospodarka, a wszyscy członkowie społeczeństwa będą beneficjentami. Wymaga przejścia od polityki reaktywnej i pokrewnej polityki zmniejszania deficytów do polityki proaktywnej, która pozwala uwolnić nowe powiązane możliwości wraz z rozwojem medycyny, technologii informatycznej lub gerontechnologii i poprawą jakości życia w starszym wieku.

Przyszłość starzejących się społeczeństw zależy od perspektyw, jakie stworzy srebrna gospodarka rozumiana jako system społeczno-gospodarczy, zorientowany zarówno w sferze gospodarczej i społecznej, jak i politycznej, na wdrożenie paradygmatu aktywnego starzenia się w zdrowiu.

Różne aspekty srebrnej gospodarki dotyczą zatem wielu filarów rozwoju gospodarki krajów o zaawansowanych procesach starzenia. Potencjał w sferze ekonomicznej powinien odnosić się w szczególności do wszystkich sekcji gospodarki, z powiązaniami z nauką, działalnością badawczo-rozwojową, rozwojem przemysłu, inspirowanym potrzebami osób starszych, mieszkalnictwa, budownictwa itp.